Op een verjaardag spreek ik een lotgenoot. Ze vertelt dat ze deze week een bericht op LinkedIn heeft gezet. Ze is trots. Want ze heeft de zichtbaarheidshobbel genomen. En die hobbel was hóóg. Maar nu is ze er overheen. Haar bericht staat online en daar is ze fucking trots op.

“Totdat”, zo vertelt ze verder, “allemaal mensen mijn bericht begonnen te liken.”

Het was één ding om een bericht te publiceren. Maar dat het dan ook echt werd gelezen en met al die likes werd verspreid, was een heel ander verhaal.

“Kon ik maar onzichtbaar zichtbaar zijn.”